Unutmak sahip olduğumuz en önemli şey. Kötü şeyleri unutmak en rahatlatıcısı. Kalbinde ki acıyı öfkeyi dindirir. Beyninde ki düşünceleri susturur. Devam etmeni sağlar. Unutunca geçti sanırsın tekrar hatırlamak kötü. O zamana dönüp olay akışını değiştirmek istersin. Aptallığına yanarsın o kelimenin aklına gelmeyişine yanarsın. Hayır demediğin için yanarsın. İçinde tuttuğun için yanarsın. Ya neden düşüncemi söylemiyorum neden gerçeği söylemiyorum. Bir anlık heyecan ve mutluluk için bütün hayatımı huzursuzluğa sürüyorum.
Unutmak en kötü şeyde olabilir. Ya da sadece unutmak değil onu suçluyor olabilirim diğer her şey için. Kendini kandırma içgüdüsü için mesela. Büyüdüğüm çevreye karşı oluşturduğum özelliklerim. En çok onların kötülerinden nefret ediyorum. Hem de çok. Ama onları düzeltmek benim için bir amaç. Yaşama amacı. Sadece biri belki en zayıflarından. O kadar mühim bir amacım da yok.
(Bize hiç sormadılar filan dünyaya gelmek istiyor muyuz falan) sonfecibisiklet
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder